In de recente uitgave Wereldgeschiedenis van Nederland is een hoofdstuk gewijd aan de Oxfordgroep – de voorloper van Initiatives of Change. De auteur van het hoofdstuk noemt de geschiedenis van de Oxfordgroep wezenlijk om Nederland in de twintigste eeuw te begrijpen. ‘Omdat zulke losjes georganiseerde groepen niet in het beeld van orthodoxe religieuze “zuilen” passen, hebben ze in de geschiedschrijving over Nederland te weinig aandacht gekregen.’ Johannes de Pous las het boek en geeft een samenvatting van het hoofdstuk.

Waarom ben je gevlucht? Een vraag uit interesse, welgemeend. Makkelijk gesteld ook. Maar de Vietnamese Uyên Lu weet uit ervaring hoe moeilijk hij te beantwoorden is. In aanloop naar 70 jaar Universele Verklaring van de Mensenrechten deelde Uyên Lu haar ervaringen met ruim veertig aanwezigen op het centrum van Initiatives of Change. Ook presenteerde ze er haar pas verschenen boek over haar levensverhaal.

Begin november reisde ik naar Kiev om een training over geweldloze communicatie te volgen van trainer Yoram Mosenzon. De training werd georganiseerd door mijn Oekraïense collega Lena Kashkarova van Foundations for Freedom, een initiatief van Initiatives of Change in Oekraïne. Het bezoek gaf mij niet alleen de kans om alles over geweldloze communicatie te leren, maar ook om mijn Oekraïense collega’s en hun werk beter te leren kennen en me te verdiepen in het land en de geschiedenis.

Tijdens de jaarlijkse Interfaith Conference verkenden ruim 130 internationale studenten en deelnemers uit heel Nederland de relatie tussen wetenschap en religie, ieder vanuit zijn eigen geloof of wereldbeeld. De conferentie werd georganiseerd door Initiatives of Change in samenwerking met Haastu en de International Student Chaplaincy en vond plaats in het International Institute of Social Studies. 'Religie en wetenschap kunnen elkaar ondersteunen, bijvoorbeeld bij milieuvraagstukken.'

Heerlijk eten, ontmoeting en reflectie: dat zijn de ingrediënten van het 'community dinner' dat IofC en de Luisteracademie verzorgden voor een delegatie jongeren van de One Young World Summit. Tijdens de One Young World Summit in Den Haag volgden 1900 deelnemers uit 196 landen een intens programma vol speeches en netwerken. Het diner op de Amaliastraat was een moment van rust en inspiratie, door de gesprekken met mede-idealisten.

Initiatives of Change is een netwerk van pioniers voor verandering. In een serie korte interviews vragen we mensen wat hen inspireert om zich in te zetten voor een betere wereld en wat hen dagelijks moed geeft om door te gaan. In deze derde aflevering Alex. ‘Ik wil kijken naar wat ik in mijn positie minimaal kan doen. Wat zijn mijn unieke vaardigheden en talenten en hoe kan ik die inzetten voor een ander?’

Meer plantaardig eten is goed voor het milieu, klimaat en dier. Maar hoe krijg je je eten lekker op smaak? Ondanks dat de populariteit van plantaardig eten toeneemt, missen veel mensen iets in hun maaltijd als ze plantaardig eten. Tijdens een kookworkshop over plantaardig eten die Initiatives of Change organiseerde in samenwerking met Ben de Vries in aanloop naar Wereldvoedseldag, was smaak een belangrijk thema.

Het gaat niet goed met onze aarde. Dit wordt me elke dag duidelijk, als ik de krant opensla, het nieuws kijk of bezig ben met een sessie op Facebook. Het verschijnen van het laatste rapport van het Internationaal Panel voor Klimaat Verandering op 8 oktober en Urgenda die het hoger beroep in de Klimaatzaak wint een dag later, geven extra zuurstof aan de berichtgeving over onze brandende planeet. De algemene boodschap in alle media: het gaat goed fout als we niet snel grote actie ondernemen. Bij mij komt de vraag op: ‘En wat kan ik dan doen?’ Ik wil graag bijdragen, duurzaam leven en zorgen dat we de goede kant opgaan. Op zoek naar iets wat ik dagelijks doe en wat invloed heeft op CO2-uitstoot kom ik uit op eten. En zo start mijn zoektocht naar milieubewust eten. Want ik geloof dat – hoe groot het probleem ook is - elke stap die ik zet – hoe klein die ook is - bijdraagt!

Mohamed Sahnoun is overleden. De oud- ambassadeur van Algerije in Bonn, Washington, bij de VN in New York, in Parijs en Rabat stierf na een langdurige ziekte op 19 september op 86-jarige leeftijd. Hij was een politieke gevangene tijdens de oorlog in Algerije in 1957 en vertelt in zijn boek ‘Mémoire blessée – gewonde herinnering’ de ongekende lijdensverhalen van de gevangenen, vooral door de hun aangedane folteringen. Ik was blij dat ik een voorwoord mocht schrijven voor dit boek, fantastisch om te lezen, absoluut, maar het was ook uiterst schokkend te lezen over het onbeschrijflijk en nodeloos lijden door mensen aangedaan aan hun gelijken. Zijn boek beschrijft ook de steun die door mannen en vrouwen van verschillende achtergronden (burgers, religieuzen, militairen) wordt gegeven, mensen die met gevaar voor eigen leven solidair waren met hen die op de vrijheid wachtten.

Na een zomer vol inspirerende conferenties in het conferentiecentrum in Caux, in de bergen boven het meer van Geneve, kwamen deelnemers en geïnteresseerden tijdens de Après Caux op 13 september bij elkaar om na te praten over hun ervaringen. Want wat doe je met alle indrukken en ideeën die ‘boven op de berg’ zijn ontstaan, als de dagelijkse realiteit weer toeslaat?