In het afgelopen half jaar heeft Initiatives of Change Nederland (IofC) in samenwerking met VluchtelingenWerk Nederland (VWN), Welzijn Scheveningen en de Gemeente Den Haag drie bijeenkomsten georganiseerd waarin nieuwe Haagse inwoners, ook wel statushouders genoemd, en vrijwilligers elkaar ontmoetten en leerden kennen. In totaal hebben 28 vrijwilligers en 16 nieuwe inwoners elkaar ontmoet en via het in kaart brengen van de buurt elkaar beter leren kennen. Laura Reijnders doet verslag van de bijeenkomsten. 
 

Aan dialoog doen

Aan het begin van iedere bijeenkomst worden we gastvrij ontvangen in ’t Kalhuis aan de Badhuisstraat in Scheveningen. De locatie voelt als een warm bad. Deelnemers krijgen bij binnenkomst een kop thee of koffie, schrijven hun naam op een label en nemen daarna plaats een kring. Zodra alle deelnemers aanwezig zijn, gaat de dag van start met een korte kennismaking.

De introductie van de dag is in het Engels en Nederlands en tijdens sommige bijeenkomsten wordt dit vertaald naar het Arabisch en Tigrinya. Tijdens de kennismaking gaan deelnemers aan de slag. Er wordt zoveel mogelijk gebruik gemaakt van de ruimte en van non-verbale taal. Deelnemers wordt bijvoorbeeld gevraagd op leeftijd te gaan staan van jong naar oud. Ook gaan ze staan bij hun geboorteplaats op een denkbeeldige kaart die daarna met behulp van Google maps levendig wordt en aan iedereen laat zien hoe de plek eruit ziet.
 

De bovenstaande graphic recording van Willemijn Lambert maakt het proces van de mapping ​in Scheveningen visueel inzichtelijk.
 

De straat op

Aan het einde van de ochtend vormen de deelnemers kleine gemengde groepen van vrijwilligers en nieuwe inwoners uit Scheveningen. Samen bepalen ze een thema en een vraag waarmee ze de directe omgeving van ‘t Kalhuis in kaart brengen met behulp van de mapping-methode. Bij de thema’s kun je denken aan groen in de buurt, de invloed van de zee op de omgeving, sportfaciliteiten, gastvrijheid, gebedshuizen, winkels, eten en Scheveningen vroeger en nu. 

Tijdens hun tocht door de buurt wisselen de deelnemers verhalen en perspectieven uit. De ervaring van IofC met mapping leert dat het ‘samen doen’ het gesprek verdiept. De methode is vooral gericht op creatieve en non-verbale communicatie, maar de basale beheersing van de taal blijft van belang. Voor het overbruggen van de aanwezige taalbarrière biedt de mobiele telefoon voor sommige groepen een uitkomst. Door online woordenboeken en afbeeldingen te googlen wisselen ze visueel perspectieven uit. ‘Ik heb Scheveningen met heel andere ogen beleefd vandaag,’ aldus een vrijwilligster die er al jaren woont.
 

‘Samen keken we uit over de zee bij Scheveningen. Zij vertelde me toen over hoe zij vanuit Syrië hierheen is gekomen. Om zo’n verhaal te horen van iemand die dat heeft meegemaakt, is indrukwekkend.’ - Vrijwilliger uit Scheveningen

Na terugkomst staat de lunch klaar en is er de gelegenheid om na te praten. Dan is het tijd om de observaties en perspectieven om te zetten in een map. Deelnemers tekenen en schrijven of maken een fotoverslag. Aan het einde van de dag vertellen  de groepen kort aan elkaar wat ze gezien hebben. De deelnemers wisselen, als ze dat willen, contactgegevens uit en gaan op pad naar huis. 

Hieronder is een collage van 6 foto's te vinden van de drie verschillende bijeenkomsten op 20 en 27 augustus 2016 en 28 januari 2017.