Voorafgaand aan de inaugurale rede van de nieuwe rector van het Institute of Social Studies gaf Willem Jansen, programmacoördinator bij IofC, een workshop over mapping. Als vervolg hierop zullen binnenkort studenten van het ISS en de Haagse Hogeschool samen elkaars gebouwen gaan verkennen.
Als nieuwe rector van het Institute of Social Studies (ISS) hield professor Inge Hutter op 18 februari haar inaugurele rede. Onderwerp van professor Hutter’s rede was: “Participatory and qualitative Action Research in Global Development”. Voorafgaand aan haar lezing vond er in het Communicatie Museum in Den Haag een workshop plaats over “Participatory Action Research”, kortweg: PAR. Als programma coördinator van Initiatives of Change (IofC) mocht ik twee sessies verzorgen rond het IofC mapping-project.
Als relatief klein instituut wil Hutter nauw gaan samenwerken met andere organisaties, met name in Den Haag. Van een academisch instituut als ivoren toren houdt zij niet zo. Dat bleek ook uit de organisaties die voor de workshop waren uitgenodigd. Er waren vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties zoals Oxfam/Novib, Cordaid, UNESCO, van de verschillende ministeries en natuurlijk veel (inter)nationale (PhD) studenten. Al met al een mooie mix van academici en mensen uit de praktijk, de zogeheten ‘practitioners’.
Participatory Action Research leent zich er goed voor om deze twee groepen van denkers en doeners met elkaar te verbinden. Het gaat om kritisch-etnografisch onderzoek waarbij de doelgroep actief meedoet en mede-eigenaar is van de verkregen kennis. Zo wordt academisch onderzoek relevant voor de samenleving. Dat past mooi in de visie van de nieuwe rector, want dan heeft de (Haagse en wijdere) maatschappij baat bij al het verrichte onderzoek van het ISS.
Het IofC- ‘mapping’-programma past helemaal in deze benadering van Participatory Action Research (PAR). De deelnemers brengen actief hun plaats-in-de-wereld in kaart. In Nairobi, Kenia, heb ik deze mapping-methode samen met Indiase, Keniaanse en Somalische studenten en collega’s in praktijk gebracht en wetenschappelijk verwerkt. Met name die bevindingen uit Eastleigh, Nairobi, deelde ik tijdens de sessies van de workshop in het Communicatie Museum. Er was ook veel belangstelling voor mapping in het Haagse samen met vluchtelingen, ondernemers en onderwijsinstellingen.
Eén van de concrete uitkomsten van de workshop was de oprichting van een LinkedIn “PAR-Pracademic forum”. Practitioners en academics zetten hun kennis en kunde in door middel van de PAR-methode. Samen met o.a. mensen van het Ministerie van OCW en Algemene zaken, met mensen van Oxfam/Novib en UNESCO en internationale studenten gaat IofC zo op zoek naar manieren hoe wetenschap en praktijk meer op elkaar te betrekken. Eerst gaan we met ISS-studenten en Haagse Hogeschool studenten elkaars gebouwen maar eens in kaart brengen rond de thema’s topophobia (angst voor de plek) en topofilia (liefde voor de plek). Een mooi begin.
Willem Jansen