Waarom hebben maar 18% van de jongeren gestemd tijdens de vorige Europese verkiezingen? En hoe kan ik dat veranderen? Deze vragen leidden voor rechtenstudent Hanine Al-Nassar na haar tijd in Caux in 2017 tot de oprichting van stichting Voortegen, een initiatief om jongeren naar de stembus te krijgen bij de komende Europese verkiezingen in mei.

Vreemdelingenhaat en nationalisme nemen in de hele wereld toe. Dit was ook het geval in de jaren ’30 van de vorige eeuw en dat baart veel mensen zorgen vandaag de dag. Zo ook oud-politicus en politiek activist Roel van Duijn, bekend als oprichter van de Provo en de Kabouterbeweging. Op 28 februari besprak hij zijn recent verschenen boek ‘Een zoon voor de Führer, de nazi-utopie van Julia Op ten Noort’ in het centrum van Initiatives of Change in Den Haag.

Van 26 tot 31 januari verzamelden zich zo’n 130 IofC-vertegenwoordigers vanuit 42 landen in Panchgani, India. Onder de titel ‘Breaking Barriers and Building Trust’ wisselden zij in steeds andere samenstellingen gedachten en ideeën uit over concrete projecten. Want hoe doe je dat, vertrouwen bouwen, in een wereld die zich lijkt te bewegen van mondialisering naar ‘tribalism’, zoals Rajmohan Ghandi (de kleinzoon van) het treffend uitdrukte. Landen trekken zich terug op eigen erf en plaatsen hekken op hun grenzen uit wantrouwen tegen de wereld om hen heen. Die trend staat haaks op de uitdaging die alle landsgrenzen overstijgt: de klimaatverstoring.

Van 14 tot 18 januari 2019 kwam een groep van 15 IofC-trainers, denkers en ‘practitioners’ samen in Londen. Zij waren daar op uitnodiging van de International Council van IofC om handen en voeten te geven aan een gezamenlijk internationaal programma. De super diverse groep bestond uit vrouwen en mannen vanuit Afrika (Zuid-Soedan, Nigeria, Somalië), Australië (Melbourne), Europa (Engeland, Oekraïne, Roemenië, Zweden, Nederland) en Noord-Amerika (Richmond). Een deelnemer uit Syrië was vijf dagen lang aanwezig via Skype. Er was een stoel voor haar gereserveerd waarop een mobiele telefoon stond geïnstalleerd zodat zij er constant, en bewonderingswaardig geduldig, bij aanwezig kon zijn. Vanwege visa problemen misten de deelnemers uit Kenia en Vietnam.

In de recente uitgave Wereldgeschiedenis van Nederland is een hoofdstuk gewijd aan de Oxfordgroep – de voorloper van Initiatives of Change. De auteur van het hoofdstuk noemt de geschiedenis van de Oxfordgroep wezenlijk om Nederland in de twintigste eeuw te begrijpen. ‘Omdat zulke losjes georganiseerde groepen niet in het beeld van orthodoxe religieuze “zuilen” passen, hebben ze in de geschiedschrijving over Nederland te weinig aandacht gekregen.’ Johannes de Pous las het boek en geeft een samenvatting van het hoofdstuk.

Waarom ben je gevlucht? Een vraag uit interesse, welgemeend. Makkelijk gesteld ook. Maar de Vietnamese Uyên Lu weet uit ervaring hoe moeilijk hij te beantwoorden is. In aanloop naar 70 jaar Universele Verklaring van de Mensenrechten deelde Uyên Lu haar ervaringen met ruim veertig aanwezigen op het centrum van Initiatives of Change. Ook presenteerde ze er haar pas verschenen boek over haar levensverhaal.

Begin november reisde ik naar Kiev om een training over geweldloze communicatie te volgen van trainer Yoram Mosenzon. De training werd georganiseerd door mijn Oekraïense collega Lena Kashkarova van Foundations for Freedom, een initiatief van Initiatives of Change in Oekraïne. Het bezoek gaf mij niet alleen de kans om alles over geweldloze communicatie te leren, maar ook om mijn Oekraïense collega’s en hun werk beter te leren kennen en me te verdiepen in het land en de geschiedenis.

Initiatives of Change is een netwerk van pioniers voor verandering. In een serie korte interviews vragen we mensen wat hen inspireert om zich in te zetten voor een betere wereld en wat hen dagelijks moed geeft om door te gaan. In deze derde aflevering Alex. ‘Ik wil kijken naar wat ik in mijn positie minimaal kan doen. Wat zijn mijn unieke vaardigheden en talenten en hoe kan ik die inzetten voor een ander?’

Heerlijk eten, ontmoeting en reflectie: dat zijn de ingrediënten van het 'community dinner' dat IofC en de Luisteracademie verzorgden voor een delegatie jongeren van de One Young World Summit. Tijdens de One Young World Summit in Den Haag volgden 1900 deelnemers uit 196 landen een intens programma vol speeches en netwerken. Het diner op de Amaliastraat was een moment van rust en inspiratie, door de gesprekken met mede-idealisten.

Het gaat niet goed met onze aarde. Dit wordt me elke dag duidelijk, als ik de krant opensla, het nieuws kijk of bezig ben met een sessie op Facebook. Het verschijnen van het laatste rapport van het Internationaal Panel voor Klimaat Verandering op 8 oktober en Urgenda die het hoger beroep in de Klimaatzaak wint een dag later, geven extra zuurstof aan de berichtgeving over onze brandende planeet. De algemene boodschap in alle media: het gaat goed fout als we niet snel grote actie ondernemen. Bij mij komt de vraag op: ‘En wat kan ik dan doen?’ Ik wil graag bijdragen, duurzaam leven en zorgen dat we de goede kant opgaan. Op zoek naar iets wat ik dagelijks doe en wat invloed heeft op CO2-uitstoot kom ik uit op eten. En zo start mijn zoektocht naar milieubewust eten. Want ik geloof dat – hoe groot het probleem ook is - elke stap die ik zet – hoe klein die ook is - bijdraagt!