Na viereneenhalve maand doorgebracht te hebben in de tropen en het warme zomerse zuidelijk halfrond reisden we over de Stille Zuidzee naar New York, waar we verwelkomd werden met een dik pak sneeuw en twee graden vorst.

Nieuw-Zeeland is een gezegend land. Hier geen droogte en waterrestricties, zoals in Australië. Alles ziet er lieflijk en groen uit. Het leven lijkt er goed. Het weekend dat we aankwamen leek het wel of iedereen er met zijn zeilboot op uit was in de mooie baaien van Auckland.

Australië is een jong land. Overal waar je rondrijdt zie je borden met een verwijzing naar ‘historische’ plaatsen. Het gaat dan over iets dat gebeurde in 1890 of misschien 1830 en over ontdekkingsreizigers uit die tijd.

In november ben ik voor het eerst sinds enige jaren weer in Argentinië geweest, het land waar ik eind jaren vijftig mijn eerste stappen op dat continent heb gezet.

Toen ons vliegtuig neerdaalde boven Jakarta, was het eerste dat ons opviel de rode daken tussen een overweldigende hoeveelheid groen. En dit is de indruk gebleven die we van Java houden. De natuur is uitbundig: rijstvelden, klapperbomen, bananenbomen, majestueuze bergen en valleien, en overal is het groen, en overal zie je het rood van de daken tussen het groen doorschemeren.

Met een miljard mensen om je heen is het moeilijk om je eenzaam te voelen! Dat is een van de eerste ervaringen de je opdoet in India. Wij waren hier zo’n 35 jaar geleden voor het laatst en er is in die tijd heel wat veranderd, en ook heel veel hetzelfde gebleven.

Johannes en Hennie de Pous waren een week in Israel en schrijven over hun ervaringen.

Een van de Nederlandse deelnemers aan de conferentie over Afrika was Floris van Nouhuys. Voor zijn opleiding gaat hij een stage in water management in Malawi doen en om zich daarop voor te bereiden – hij was nog nooit in Afrika geweest – wilde hij deze conferentie bijwonen. Tijdens een van de avondprogramma’s las hij onderstaand gedicht voor dat hij net in het Engels had geschreven.

Een Rotterdamse journalist vertelt waarom hij plezier heeft in zijn werk.

Wie ben ik? Wat betekent mijn bestaan? Het zijn vragen waar ieder mens wel een keertje mee geconfronteerd wordt. En daarna komt de vraag 'Waar haal ik mijn identiteit vandaan?' Voor veel mensen ligt het antwoord bij de familie, ik ben er een van die en die. Voor mensen die naar een ander land zijn gegaan ligt een deel van hun identiteit in hun land van herkomst.