Bij Initiatives of Change (IofC) staat sinds de beginjaren één gedachte centraal: bruggen van vertrouwen bouwen. De beweging, ooit bekend als de Oxford Group en later Morele Herbewapening, ging uit van het idee dat echte verandering begint bij mensen zelf. Na de Tweede Wereldoorlog richtte IofC zich op het herstellen van vertrouwen tussen gemeenschappen en individuen — een visie die nog altijd actueel is.
Maar vertrouwen speelt zich niet alleen af tussen mensen. Ook in onszelf kunnen breuken ontstaan: tussen lichaam, geest en hart. Veel vrouwen zullen dat gevoel herkennen. Structurele factoren zoals de loonkloof, het glazen plafond, onbetaalde zorgtaken en ondervertegenwoordiging in de politiek kunnen zelfs de meest zelfverzekerde vrouw doen twijfelen aan haar eigen kracht.
Vanuit dat perspectief bood IofC een plek waar vrouwen hun innerlijke vertrouwen kunnen herstellen — en van binnenuit steviger in de wereld kunnen staan.
Een persoonlijk bericht
‘Ik moet je wat vertellen,’ appte een vriendin een paar maanden geleden. ‘We zien elkaar morgen en ik wil je niet overvallen. Ik heb borstkanker.’
In de weken daarna kreeg ik regelmatig berichten over haar behandeling: het invriezen van eicellen, het verlies van haar en nagels, een menstruatie die maandenlang uitbleef. Daardoor kreeg ik een beter beeld van hoe ingrijpend zo’n traject is — niet alleen voor je lichaam, maar ook voor hoe je naar jezelf kijkt. Nu ik in de dertig ben, merk ik door eigen ervaringen en die van vriendinnen dat het leven minder maakbaar is dan ik altijd dacht.
Een bijzondere driedaagse reis
Vanuit die realisatie ontstond het idee voor de driedaagse workshop Innerlijk leiderschap voor inspirerende vrouwen. Samen met Femke Alberda (Dialoog in Den Haag), Rebecca Mourits (Ebb & Flow) en Marie-Anne van Erp (Haagse Verbindende Initiatieven) organiseerden we drie dagen in het hoofdkantoor van IofC in Den Haag — een plek waar vrouwen konden onderzoeken hoe hun kracht ontstaat, en waar die onderweg soms stokt.
Elke sessie begon met een gezamenlijke lunch en een informele inloop. Tijdens de eerste bijeenkomst begeleidde Dialoog in Den Haag gesprekken over de zichtbare en onzichtbare patronen die onze keuzes, grenzen en overtuigingen beïnvloeden. Vrouwen deelden verhalen over werkdruk, identiteit, verlies en herstel. In de sessies van Rebecca werd die reflectie verbonden aan het lichaam: voelen waar spanning zich vastzet, hoe grenzen aanvoelen en hoe ademhaling en houding laten zien wat er in je leeft.
Innerlijke verandering als fundament
Wat deze driedaagse workshop bijzonder maakte, was de combinatie van dialoog, lichaamsgerichte oefeningen en gedeelde ervaring. Het bracht inzichten van het hoofd naar het lichaam — en van daaruit naar handelen.
De setting was eenvoudig, maar de uitkomst helder: innerlijk leiderschap begint niet met grote gebaren, maar met aandacht voor wat er al is. Voor wat je voelt, wat je weet en wat je soms stilletjes hebt weggeduwd. De impact zat in kleine verschuivingen: vrouwen die zichzelf en elkaar begonnen te herkennen als mensen die allemaal onderweg zijn, ieder met een eigen tempo, achtergrond en geschiedenis.
Op dat kruispunt van reflectie en lichamelijk bewustzijn sluit het gedachtegoed van IofC naadloos aan: positieve verandering van binnenuit, zodat je van daaruit een positieve impact kunt maken op je eigen gemeenschap.
Op de dag na de laatste bijeenkomst ontving ik een appje van mijn vriendin, inmiddels in remissie: ‘Na drie dagen innerlijk leiderschap ben ik eindelijk weer ongesteld geworden!’
Een hoopvolle herinnering aan wat er kan gebeuren wanneer we aandacht hebben voor ons lichaam, onze kracht en onze autonomie.
Shereen Siwpersad
Foto's door Uyên Lu
