In opdracht van het Haagse Vredes Initiatief (HVI) heeft Stichting Dialoog in Den Haag een project geïnitieerd rond moderne slavernij. Het programma Geloven in Mensenrechten van IofC sloot daarbij aan. Haagse middelbare scholieren en studenten van Hogeschool InHolland, spraken met mensen in Den Haag die onder mensonwaardige omstandigheden moeten werken. De studenten verwerkten hun indrukwekkende ontmoetingen met de slachtoffers van moderne slavernij in posters, gedichten en een video-documentaire.
Op 22 april opende de Haagse Centrale Bibliotheek haar deuren voor een expositie van al deze werkstukken. Aansluitend op opening was er een workshop waarin de scholieren hun ervaringen deelden. Professionals van SHOP* die dagelijkse met jongeren in aanraking komen die worden uitgebuit, vertelden over hun aanpak van vormen van seksuele, criminele en arbeidsuitbuiting. Een serieuze en levendige dialoog volgde. Eén van de scholieren van het Segbroek College, Lieven Joziasse, verwoordt zijn ervaringen tijdens dit project als volgt:
Een Filipijnse schoonmaakster vertelde ons dat zij bij een ambassadeur in Den Haag in huis woont. Ze had geen contact met de buitenwereld en ze werd behandeld als slaaf. Wij moesten daarna allemaal zeggen of we zelf ooit iets hadden meegemaakt waar we ons uitgebuit voelden. Ik vertelde dat ik me daar niet comfortabel bij voelde, omdat ik een erg bevoorrechte positie heb. Dat was al helemaal zo in mijn vroege jeugd waar ik van mijn vijfde tot mijn tiende in Kenia woonde.
Ik vertel dat ik me toen een hypocriet voelde. Eerst vertelde ik een verhaal over de uitbuiting van de thee plukkers in Tigoni, net buiten Nairobi waar we toen woonden. We voerden gesprekken met deze plukkers, meestal vrouwen, tijdens onze wandelingen met onze schoonmaakster Pauline. Daarna bespraken we hun situatie en wat hun salaris was, terwijl we zaten te genieten van een kopje Keniaanse thee. Het was bijzonder dat ik toch mocht meepraten vanuit mijn positie. En ik probeerde Pauline het idee te geven dat ik me ervan bewust was dat ik bevoorrecht was omdat ik bang was voor haar (zeer gerechtvaardigde) vooroordelen.
Door Willem Jansen
* SHOP is het kennis- en expertisecentrum over sekswerk en mensenhandel.