Samen met mijn broertje, zusje en ouders leef ik de laatste maand net als heel Nederland heel anders dan normaal.

Vanmorgen liep ik langs een omgeploegde akker. Wat een mooi gezicht; zo'n veld wachtend op de dingen die komen gaan.

De afgelopen jaren zijn moeilijke jaren geweest voor mij persoonlijk. En nu, in Coronatijd merk ik dat ik veel meeneem van wat ik daarin ondervonden heb

'Goede Vrijdag - Waarom goed, wat is er nou goed aan als leugen en populisme zegen vieren, als de trouwste vrienden het voor gezien houden, als....'

'Mijn sterrenbeeld is weegschaal en ik zoek altijd een balans. Bijvoorbeeld nu een balans tussen rust en onrust.'

'Hoop, het beste medicijn tegen angst, moed gevend om anders te denken, anders te handelen, verlangen naar diepgaande verandering die blijft...'

Het is kwart over 7 in de ochtend. Samen met een twintigtal andere 70-plussers schuifel ik door de supermarkt.

Nu is het de derde week en denk ik: dit is zelfs geen marathon. Dit is een nieuwe weg en niemand weet waar we heen gaan.

Op woensdag 11 maart 2020 bezocht ik mijn oom en tante in Rijswijk om te spreken over de pastorale begeleiding van mensen uit de Indonesisch-Nederlandse gemeenschap.

Op crisismomenten zoals deze rond het Covid-19 virus komen behalve slechte hamster-eigenschappen, ook de meest creatieve krachten in ons naar boven.